café Pelt Heëlesche Gemuutligheet

Column door Wiel Verheesen in Noa de Mes, Café Pelt, 4 november 2018
Nee, beste mensen, Jos van de Mortel wordt géén voorzitter van het Feestcomité bij de opening van het Maankwartier. Het gerucht dat het gemeentebestuur hem hiervoor gevraagd had ging door Heerlen, maar blijkt nepnieuws. Ik heb het nagetrokken. Zelfs als gepensioneerd journalist voel je je voor zoiets verantwoordelijk. Van de Mortel zal wél Michel Huisman van advies dienen bij de invulling van het programma in 2020. Een vriendendienst. Daar blijft het voorlopig bij. Ik kijk intussen uit naar de opening.
Wat ik ook hoop mee te maken is de realisatie van de Worstenhemel, de beste uitvinding sinds het wiel. Die hemel op de Bongerd mag wat mij betreft nog eerder dan het Maankwartier in gebruik worden genomen. Qua attracties zitten we dan in het schuitje van Brussel met het beroemde manneke en Amsterdam met de Pijp en de Wallen, want daar schijnt het storm te lopen. Prins Bernard, ik bedoel niet de schuinsmarcheerder, wel zijn kleinzoon, koopt er het ene pand na het andere. Met dat geld hoopt hij de Formule I-race om de Grote Prijs van Nederland naar Zandvoort te halen. Lekker dichtbij voor Max Verstappen.
Om op de Worstenhemel terug te komen. Ik ben benieuwd welke kunstzinnige vorm Michel Huisman dáár aan geeft. En voor hoeveel personen is er ruimte op het dek? Ik bedoel hiermee niet dat André Rieu er met zijn hele entourage een plaats kan krijgen, maar het mag natuurlijk ook niet zó gering in oppervlakte zijn dat al bij het eerste optreden van ons huisorkest Miserabel de trompettist of tamboer van het podium flikkert. Enfin, laat dat maar aan Michel over. Of anders aan de overige bedenkers. Zelfs op het gouvernement zijn ze laaiend enthousiast. Député Koopmans en de zijnen hebben zelfs de beurs getrokkenu. Overigens, mochten zij er met z’n allen niet uitkomen wie cachet aan de openingsceremonie kan geven, adviseer ik ze om contact op te nemen met stadgenoot Christian Petermann. Die zal na de soap rond Maradona geen tweede keer voor Piet Snot willen staan. Maradona, weet U nog? De voormalige voetbalgrootheid uit Argentinie zou zomaar eventjes naar Heksenberg of Brunssum komen. Petermann had het beloofd. U kent de afloop. Hij kwam niet.
Of er niets anders te melden is? Jazeker. Angela Merkel heeft haar afscheid aangekondigd. De Kerstmarkten in België heten vanaf nu Wintermarkten om geen gelovigen van andere godsdiensten te kwetsen en Roda JC bereikte dank zij een overwinning op het altijd moeilijk te bestrijden Urk de achtste finale van de KNVB-beker. Daarin bindt het straks de strijd aan met Ajax. Een tussendoortje. O ja, de kwartaalwinst van ING is ondanks de boete vanwege witwas-samenwerking met de onderwereld ook nog altijd hoog genoeg om topsalarissen te kunnen uitbetalen. Bovendien, onze koning en koningin gaan met de dochters verhuizen van de Eikenhorst naar Huis ten Bosch, hemelsbreed een kilometer of tien. Dat wordt, de Oranje’s op dit gebied kennende, geen goedkope bezigheid, neem dat van mij aan. Ik vermoed dat de ziekenhuizen van Slotervaart, Lelystad en omgeving met die koninklijke poen wel het een en ander hadden kunnen doen, ofschoon er uiteraard ook intern orde op zaken gesteld moest worden.
Nu ik het toch over ziekenhuizen-in-nood heb kom ik automatisch terecht bij Bruno Bruins, minister van Medische Zorg. Natuurlijk werd hij door de Tweede Kamer aan de tand gevoeld over het financiële debacle. Brave Bruno kreeg het zwaar te verduren. Ik begreep dat hij niet van alle details bij de hospitalen in nood af wist, hetgeen ook niet echt verwonderlijk hoeft te zijn. Maar dat hij zijn politieke bemoeienis wellicht toch ietsjes onderschat had kwam evenzeer tot uiting. Kortom, ik hoorde (en zag) hem haperen en stotteren bij de uitleg. Onmiddellijk dacht ik terug aan Frans Weekers, onze Staatssecretaris van Financiën die een jaar of drie, vier geleden het bos ingestuurd werd. Hij kreeg de problemen bij de Belastingdienst niet opgelost. De goede Frans uit Weert hield overigens de eer aan zichzelf door zijn ontslag bij de koning aan te bieden, maar dat is hetzelfde als een nederlaag met vier doelpunten verschil. Tja, boontje komt om zijn loontje. Ik leerde het heel lang geleden al.
Daarmee bedoel ik overigens niet alleen de eerste na-oorlogse jaren, maar ook nog de decennia die hierop volgden. Toen was geluk nog heel gewoon, al bestond er eveneens iets als zomer- en wintertijd én Sinterklaas. Die huppelde met zijn paardje over de daken, omgeven door nagemaakte Zwarte Pieten, zijn knechten. Niemand die zich daaraan stoorde, ook niet de kinderen waarvoor het feest eigenlijk werd gehouden. Trouwens, over de zin en onzin van zomer- of wintertijd werden evenmin evolutionaire activiteiten ontwikkeld. Het leger hoefde niet in staat van paraatheid te worden gebracht en de soldaten konden in de weekends keurig naar huis en vriendin. En als het een beetje meezat – ik spreek uit ervaring – kreeg je van moeder ook nog wat zakgeld toegestopt bij de terugreis. Uiterst welkom, zo’n donatie, want van de soldij die uitbetaald werd kon je geen kroegentocht ondernemen. Niettemin, het waren overzichtelijke tijden.
Allicht dat ik daarom hoofdschuddend het bericht las over de veiligheidsmaatregelen die volgende week zaterdag bij de intocht van Sinterklaas in Zaanstad zijn gepland. Jassen en tassen worden gecontroleerd. Wie wil demonstreren moet dat 72 uur van tevoren aanmelden en op de dag zelf uit de buurt van de kinderen blijven. Wat U van dit alles denkt weet ik niet, de maatregelen zullen noodzakelijk zijn. maar ik zeg toch dat een deel van de mensheid knettergek is geworden. Hoe dit tot redelijke proportie teruggebracht kan worden? Misschien moeten we het daar straks op de Worstenhemel maar eens over hebben.
Wiel Verheesen